
De wereld in 2225
Het is 2225. Amsterdam, ooit het bruisende hart van Nederland, ligt verzonken in het water. De stad is een spookachtige herinnering aan een natie die faalde om het tij van klimaatverandering te keren. En terwijl de straten van de hoofdstad onder water verdwenen, viel ook de democratie.
Kortetermijndenken, populisme en economische belangen stelden noodzakelijke klimaatmaatregelen telkens uit. Het gevolg is een wereld die onherkenbaar is veranderd.
In de vroege 21e eeuw had de mensheid de technische middelen en kennis om een rampzalige toekomst te voorkomen door de opwarming te beperken.
Toch wonnen wereldwijd politieke leiders die prioriteit gaven aan economische groei en goedkope energie. Populisten noemden klimaatactie ‘te duur’ en beloofden simpele oplossingen voor complexe problemen. Democratische processen vertraagden besluitvorming, terwijl autoritaire regimes steeds vaker de macht grepen onder het mom van orde en daadkracht. Vrijheden werden ingeperkt, minderheden gemarginaliseerd, en klimaatwaarschuwingen genegeerd.
Terwijl de wereld opwarmde, steeg de zeespiegel met drie meter. Na talloze stormen verloor Nederland grote delen van zijn kustgebieden, waaronder de Randstad. Miljoenen mensen vluchtten naar het buitenland en hoger gelegen gebieden, maar ook daar bleven de gevolgen voelbaar. Verzilt land maakte landbouw vrijwel onmogelijk; mislukte oogsten en droogtes veroorzaakten voedseltekorten. Temperaturen in Europa stegen regelmatig tot boven de 45 graden Celsius. Grote delen van het Midden-Oosten, Zuid-Azië en Australië werden onbewoonbaar en in veel andere gebieden waagden mensen zich alleen na zonsondergang op straat.
De sociaal-economische gevolgen waren even verwoestend. Klimaatverandering zorgde voor grootschalige migratie, voedsel- en watertekorten en economische ineenstorting. Democratische samenlevingen, ooit gebouwd op consensus, bilateraal overleg en bescherming van rechten, stortten in. Door toenemende autocratie verdween de onafhankelijke rechtspraak en de vrije pers. Machthebbers werden rijker, ‘het volk’ straatarm. Nu rest een tekort aan drinkwater, een uitzichtloos bestaan en de vraag: hoe anders had het kunnen zijn?
Om dit thema op een andere manier onder de aandacht te brengen dan artikelen en boeken, heb ik een muziekalbum uitgebracht. Je kunt deze gratis beluisteren op Spotify, Apple Music, Amazon, Youtube en andere muziekdiensten. Het complete album staat hierboven. Het nummer We Lost it All, dat deels op de tekst van deze blogpost is gebaseerd, staat hieronder.
Geef een reactie